Barrierweg 1

Dit woonhuis wordt in 1908 gekocht door Johanna van den Berk. Eerdere bouwtekeningen, uit de negentiende eeuw, laten zien dat het perceel al sinds 1832 in verschillende vormen bebouwd is. In 1911 vraagt haar vader toestemming aan de gemeente om de woning voor Johanna te verbouwen tot woonhuis en winkel in koloniale waren. Later komt er nog een gebouwtje bij, dat aansluit op het woonhuis. Na de Tweede Wereldoorlog wordt de winkelruimte beperkt tot de huidige linker voorkamer. Ook de oorspronkelijke winkeldeur en de winkelramen wijzigen tot de hedendaagse vorm.

Bouwtekeningen uit de negentiende eeuw laten zien dat de grond waar dit woonhuis op staat lang bebouwd is geweest. In 1908 koopt Johanna van den Berk dit stuk grond, met een in 1880 gebouwd huis. In 1911 verkrijgt haar vader een vergunning om dit pand te herbouwen tot een woonhuis en winkel. In datzelfde jaar wil hij van de gemeente het nabij gelegen 'Wilhelminapark', een groot driehoekig plein, kopen om er een pakhuis te bouwen. Hiervoor geeft de gemeente echter geen toestemming, wat het bijgebouw aan de achtergevel van het huis verklaart. Dit gebouw wordt dan waarschijnlijk gebruikt als pakhuis.

In 1944 is in het pand een consultatiebureau van het Wit-Gele Kruis gevestigd, een instantie die actief is op drie terreinen: de ziekenverzorging aan huis, de bestrijding van besmettelijke ziekten en de kraamzorg. In die tijd wordt de winkelruimte verkleind en verdwijnt de winkeldeur.

Het voormalig winkelwoonhuis telt één bouwlaag met een hoge zolderverdieping onder een gebroken dak. Dit daktype wordt in de negentiende en twintigste eeuw vaak toegepast om de zolderverdieping van kleine woningen te vergroten. De voorgevel is asymmetrisch ingedeeld met links van het midden de entree, waarvan de oorspronkelijke winkeldeur met glaspaneel is vervangen door een paneeldeur met gietijzeren raamroosters. Rechts naast de voordeur bevindt zich een gevelsteen met de tekst 'P(rimium).L(apidem).P(osuit). / 1911 / J.A.M. v.d. Berk', wat betekent dat de eerste steen in 1911 werd gelegd door Johanna van den Berk.

In 1975 wordt het interieur gemoderniseerd. De trap wordt verplaatst naar de hal, de kamer en suite wordt één geheel en de hoekschouwen in de woonkamer en de keuken verdwijnen. Het toilet, dat in het bijgebouw zit, wordt verplaatst naar het woonhuis. Naast het huis ligt nog een ondergrondse waterput met gewelf. Van het oorspronkelijke interieur zijn de kelder met troggewelfjes, de driepaneelsdeuren met Jugendstildecoratie, de deur met geëtst glas met een voorstelling van een schaap en de oorspronkelijke kapconstructie het vermelden waard.

Beschrijving gemeentelijk monument, 1998.

Erfgoedvereniging Kèk Liemt

Barrierweg 1

Monumenten